RZEŹBA REALISTYCZNA.
W rzeźbie duchowym bratem twórcy Kamieniarzy Gustawa Courbeta był Belg, CONSTANTIN MEUNIER (1831—1905). Jak wielu rzeźbiarzy tej epoki również Meunier nie mógł zapomnieć o wielkich i ciągle żywych wzorach rzeźby klasycznej, o jej posągach pełnych godności i spokoju. Ale bohaterami Meuniera nie są antyczni bogowie lub herosi ani także „możni tego świata”, lecz robotnicy — górnicy i hutnicy belgijskich zagłębi węglowych i przemysłowych, przedstawiani w postawie prostej i dumnej zarazem, z narzędziami pracy w dłoni lub też w ciężkim, codziennym heroicznym znoju, w którym ujawnia się najpełniej ich prosta, niewymuszona godność. Dążenie do wydobycia z tych posągów maksymalnej siły wyrazu zmusza Meuniera do odrzucenia klasycznej miękkości modelunku. Działa on silnymi, kategorycznymi cięciami dłuta, ożywia powierzchnię, pomija wszystko, co zbędne, co mogłoby zniweczyć prostotę i bezpośredniość oddziaływania posągu na widza. Rzeźba Meuniera prezentuje realizm w jego formie najdoskonalszej. Twórcza idea belgijskiego rzeźbiarza żyć będzie długo. Jej echa odezwą się w realistycznych, pełnych godności posągach robotników i chłopów.