Cechy ogólne malarstwa klasycystycznego.
W malarstwie klasycystycznym ideał powagi, harmonii, spokoju i ładu podkreśla statyczność: kompozycja obrazów oparta jest na układach pionowych i poziomych; linearny, klarowny kontur określa kształt postaci; forma ma pierwszeństwo przed kolorem, który bywa na ogół chłodny i zgaszony (zgodnie z tezą Winckelmanna o rozumowym pochodzeniu formy i uczuciowym — barwy); światłocień modeluje postaci miękko, ale wyraziście, niby rzeźbiarskie posągi; faktura jest gładka i równomierna, a ślady pędzla starannie zatuszowane.
W tematyce swoich płócien malarze klasycystyczni sięgają również do starożytności głównie jednak po to, by w sytuacjach zaczerpniętych z historii starożytnej znaleźć analogie ze współczesnymi wydarzeniami politycznymi i historycznymi. Malują jednak i sceny ze współczesnej historii, a szczególne mistrzostwo osiągają w portrecie.